กรณีดังกล่าว กรมที่ดินได้วางแนวทางปฏิบัติไว้ว่า การได้มาซึ่งกรรมสิทธิ์ในสิ่งปลูกสร้าง ไม่จำเป็นต้องได้มาโดยทางนิติกรรมเท่านั้น แต่อาจได้มาในลักษณะที่เป็นส่วนควบของที่ดินตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ก็ได้ และสิ่งปลูกสร้างก็ไม่ใช่ทรัพย์ที่มีทะเบียนตามนัยมาตรา 1299 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ดังเช่นโฉนดที่ดินที่จะต้องจดทะเบียนการได้มาก่อน จึงจะเปลี่ยนแปลงทางทะเบียนได้ ดังนั้น ในกรณีที่มีผู้ขอจดทะเบียนโอนที่ดินพร้อมสิ่งปลูกสร้าง แต่ตามสัญญาเมื่อครั้งได้มา ไม่ได้ระบุว่า ได้มาซึ่งสิ่งปลูกสร้างนั้นด้วย  พนักงานเจ้าหน้าที่จึงต้องสอบสวนก่อนว่า สิ่งปลูกสร้างนั้นเป็นของผู้โอนโดยหลักกฎหมายเรื่องส่วนควบหรือไม่ หากสอบสวนแล้วข้อเท็จจริงฟังเป็นที่ยุติว่า สิ่งปลูกสร้างนั้นเป็นของผู้โอนโดยหลักกฎหมายเรื่องส่วนควบ ผู้โอนก็ชอบที่จะจดทะเบียนโอนต่อไปได้ โดยในการจดทะเบียน ให้พนักงานเจ้าหน้าที่แจ้งคู่กรณีฝ่ายผู้รับโอนว่า ผู้โอนได้กรรมสิทธิ์ในสิ่งปลูกสร้าง มิใช่โดยการจดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ แต่ได้กรรมสิทธิ์โดยสิ่งปลูกสร้างตกเป็นส่วนควบของที่ดินนั้น ตามนัยหนังสือเวียนที่ มท 0515.1/ว 22737 เรื่อง การโอนสิ่งปลูกสร้างหรือที่ดินพร้อมสิ่งปลูกสร้าง โดยไม่มีหลักฐานการได้มาของสิ่งปลูกสร้าง ฉบับลงวันที่ 15 สิงหาคม 2554 อ้างถึง หนังสือกรมที่ดินที่ มท 0515/ว 1893 ฉบับลงวันที่ 20 มกราคม 2547

ในทางปฏิบัติ พนักงานเจ้าหน้าที่อาจจะสอบสวนและบันทึกถ้อยคำคุณไว้เกี่ยวกับการได้มาของสิ่งปลูกสร้าง  เพื่อประกอบการจดทะเบียนตามนัยหนังสือเวียนของกรมที่ดินข้างต้น